بازگشت
رِندانه پُرس
فروغ از لندن فروغ از لندن

 
حالِ من ازساقی وجام ومَی وپیمانه پُرس
تلخ کامی هایِ من از باده درمیخانه پُرس
گر خُمارِ باده بودم،لُطف کُن جامی زِ مَی
ذوق ما را،ازخودوهمسایه و بیگانه پُرس
تا نگردی مست پُرسانِ مرا، از کس مکُن
مَست گردیدی بیا پهلـو نِشین رِندانه پُرس
درخرابات گر بیایی جای من درگوشه ای
مَست اگرجویی مُدام ازمردمِ مستانه پُرس
هر کجا ویرانه ای دیدی در آن گنجی بوَد
زَر اگرخواهی بروازگوشهٔ ویرانه پُرس
در سرود و شعر و آهنگم همه دردِ وطن
سوزودردم ازیتیم وبیوه ای بیخانه پُرس
آهی سردو ناله ای جانکاهِ من از عندلیب
شورازبلبل فِغان از مُرغکی بیلانه پُرس
قصه هایِ فرقت و دوری میهن از خودم
شعله وآتش زِمجمر خانه و کاشانه پُرس
همچومُرغ بی پرو بالم درین غُربت سرا
سرگذشتم را زِصیادو زِ دام و دانه پُرس
چون شبِ تاراست مارا روزگارِ زندگی
ازفروغ شمعِ ما این خامهٔ فرزانه پُرس
          15/9/2013
 باتقدیم احترام





September 15th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان